İlk yıllarda komşu Beldağı köyündeki ilkokulda eğitime katılma söz konusuyken 1960lı yıllardan itibaren köyümüzdeki bazı boş evlerde eğitim ve öğretime başlanmış olup 1969-1970 öğretim yılından itibaren de Aşağı Mahallede bulunan mevcut İlkokul hizmete girmiştir. İki sınıflı ve lojmanlı bu güzel okulumuz 1996-1997 öğretim yılından itibaren taşımalı eğitim nedeniyle kapanmıştır.

 

1962 yılında Muhtarlık görevini yapan Ahmet GÜMÜŞ dönemin Amasya İl Milli Eğitim Müdürüyle yaptığı görüşmeler neticesinde köyümüzde okul açılmasını sağlamıştır. Muhtar Ahmet Gümüş, dayısı Süleyman oğlu Ahmet Eyimaya ile birlikte sıra, oturak ve kara tahtayı bile kendileri yapmışlardır. Yarımağa lakıbıyla bilinen merhum Ahmet Yıldız'ın Turhal'a göç etmesi nedeniyle metruk evini okul olarak ihdas ettikleri bilinmektedir. Sonraki yıllarda Karabacak lakabıyla bilinen pehlivan Mustafa Şenel'in evi de okul olarak kullanıldıktan sonra bugün aşağı mahallede bulunan ilkokul 1969-1970 öğretim yılında Hekimoğlu Yusuf'un oğlu Mustafa Yıldız'ın döneminde okulumuz faaliyete geçmiştir.

 Köyümüzde ikamet eden vatandaşlarımızın çocukları halen 13. km. uzaklıkta bulunan  Aydınca İlköğretim Okulu ve Lisesinde öğrenimlerine devam edebilmektedirler.

İlkokulumuzda görev yapmış bazı öğretmenler

Öğretmenler:

Yılmaz öğretmen:1963-1966 , Nihat Özbilgin: 1966-1968, Hasan Tün:1966-1969

Gülağa Üstün: 1968-1970, Rıza Tatlı: 1967-1970, Ahmet Şenkal: 1967-1970

Şevket Demirci: 1971-1975, İrfan Güler: 1971-1973, Mustafa Tanrıverdi1972-1975

İbrahim Tanrıvedi:1973-1975, Ahmet Soylu:1975-1976 , İbrahim Türkmen:1975-1977

Eyüp Taşkın.1976-1982, Arif Ayyıldız: 1979-1984, Sultan Ayyıldız.1979-1984

Cafer Özbaş: 1979-1986, Ahmet Özdemir: 1985-1988, Mehmet Ali Bucurzat: 1989-1996

Köyümüzde görev yapan her öğretmenin mutlaka iz bıraktığı bir şey vardır. Onların en büyük eseri yetiştirdikleri öğrencileridir. Her nesil öğretmenlerin eseridir. Köyümüze ilkokul binasının yapılmasıyla birlikte çevre düzeni, meyve ağacı dikimi ve bal üretimine kadarki bütün işleri saygıdeğer öğretmenimiz Şevket Demirci yapmıştır. Ceviz ağaçları Şevket Beyin eseri, yakın yıllarda kesilen söğüt ağacı İrfan Güler’in, kırmızı güller ise Ahmet Soylu’nun hatırasıdır. Yıllardır uzamayan hep aynı kalan çam ağacı Rıza Öğretmenindi. İbrahim ve Mustafa Tanrıverdi öğretmenlerimizin ise okul kütüphanesi kurmaları, sosyal ve kültürel anlamdaki iş ve davranışları ile örnek öğretmenlikleri hafızalardan silinmemektedir. Eyüp Taşkın’ın sosyal ilişkileri ve millî heyecanı, Arif Ayyıldız’ın beyefendiliği ile gençlerle ve herkesle yakın dostluğu, Cafer Özbaş’ın mütevazı kişiliği, Ahmet Özdemir ve Mehmet Ali Bucurzat’ın kendilerini Yuvalı hissetmeleri önemliydi.

Nice çocukların küçük elleriyle taşıdıkları taşlarla okul bahçesine kaldırım yapıldı. O çocukların eştikleri çukurlara fidanlar dikildi.

 Bizim öğretmenlerimiz; kış günleri kar, soğuk, ayaz  demeden elinde birer odun ile okula gelen çocukları  okutmaya çalıştılar. Soğuktan elleri donduğu için sınıfa ağlayarak gelen çocukları yüreklerindeki sevgiyle ısıttılar.